LXXXVI
En Sparta? Den 19den Februari waren ze met
hun sterkste elftal en een honderdtal supporters
op het tweede of middagappèl present. Hetgeen
te betreuren viel, want de keurmeester had reeds
's morgens 't veld gewogen en te sappig bevonden.
Wèl had men dit naar Rotterdam geseind, maar
't telegram had den spelers niet bereikt. Of 't zoo
moest zijn, was bovendien 'smiddags het veld
niet onbespeelbaar. Maar aangezien het grootste
deel van 't elftal, dat Yelocitas in 't veld zou
brengen, op het bericht van afkeuren van 't terrein
naar vruchtbaarder landstreken was vertrokken
kon de wedstrijd't herhaald verzoek van Sparta
ten spijt, dien dag niet plaats hebben.
Dit geval gaf stof voor veel ingezonden stukken
e.d.waarvan de meeste kop noch staart hadden.
Doch heel laat in 't seizoentoen ze reeds wel
verdiend den titel van kampioen veroverd had,
kwam Sparta haar schade inhalen. Het was een
heerlijke wedstrijd; hij werd met een zeldzaam
vuur gespeeld, terwijl beide partijen schitterend
spel te zien gaven. De kampioenen zetten er
alles op, maar onze club speelde met haar beroemden
ausdauer, en daarvoor moest Sparta zwichten.
Met eene overwinning van 21 op den kampioen
van Nederland eindigde Yelocitas haar seizoen,
zich aldus op de derde plaats bevestigende in de
ranglijst van Neerlands beste vereenigingen.
Ik mag niet eindigen zonder iets te vertellen
van 'ttweede elftal, al doe ik het niet dan met
droefheid in 't harte.
