67 Zij leidde hem voorzichtig, en hield hem in even wicht ze paste zich heelemaal aan hem aan evenals hij het zich aan haar deed. Zoo was tusschen hen altijd alles harmonie geweest; waren ze het soms ergens niet over eens, toch waren er nooit harde woorden gevallen, nóóit was er ook maar een wolkje van wrevel tusschen hen geweest, ze hadden er doodeenvoudig niet meer over gepraat en de zaak was afgedaan. Maar Reinout, o, als die met haar van meening verschilde, vond Elly dat iets vreeselijks. Ze had dan net het gevoel of ze zich overal stootte aan harde puntige rotsblokkendie haar wonddenmaar in plaats van zich terug te trekkenprikkelde haar dit om steeds verder te gaan. Hij werd dan steeds heftiger en scherper, totdat hij eindelijk merkte, dat hij te ver ging en weer verviel in den koel conventioneelen toon, dien hij steeds tegen haar gebruikte. Tusschen Victor en Reinout bestond een felle haat, eerstens waarschijnlijk om Elly, maar ten tweede ook door het verschil in karakter! Reinout vond Victer een totaal karakterloos iemandzonder eenig eergevoelalleen meisjes het hoofd op hol brengen, ja, dat kon hij en flirten kon hij ook en tennissenmaar verder reikten zijne bekwaamheden ook niet. Hij was altijd even vroolijk en opgewonden, vol flauwiteiten en geestighedendie dikwijls kant noch wal raakten, maar iedereen tranen deden lachen, kortom: een volmaakte clown. Nu, dacht Reinout vol bitterheid, die Victor

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1913 | | pagina 223