69
leiden. Maar zij negeerde ze allemaal en nam den
arm van Frits.
Aan zijn gezicht zag ze, dat hij alles wist.
Hartelijk en bemoedigend drukte hij haar de hand
en hoewel hij er haar niets over zei, voelde ze
zijn sympathie als een warme stroom door zich
heen gaan en dat sterkte en verkwikte haar.
Fier als een koningin ging ze de zaal binnen,
omringd van een stoet zwartgerokte heertjes. Haar
binnentreden verwekte een ware emotie, vooral
onder het sterke geslacht. Veler oogen waren op
haar gericht, ze voelde het wel, maar was daar
al zoo aan gewenddat het haar niet schelen kon.
Uiterlijk onverschillig keek ze even de zaal rond
nee gelukkig, hij was er niet. Ze ademde ver
lucht en haar gezichtje verloor de koele trotsche
uitdrukking toen ze Reinout begroette, die haar
kwam halen voor den eersten dans. Dat ze de Po
lonaise met Reinout deedverwonderde niemand
want Victor danste bijna nooit, dat vond hij gek
kenwerk. Alleen juist dezen keer zou hij zich op
geofferd hebbenmaar daar wist niemand gelukkig
iets van.
Daar weerklonken de tonen van de Polonaise
en de paartjes schaarden zich in een rijElly met
Reinout voorop. Hoe het kwamwist niemand
maar het was nu eenmaal de gewoonte, dat Elly
altijd het bal opende, zoo ook nu; ze praatte
vriendelijk met Reinoutveel vriendelijker dan
gewoonlijk, zoodat hij zich verwonderde over haar
toeschietelijkheid. Het verheugde hem niet, want
hij wist toch, dat hij nóóit, nóóit iets voor Elly
