*7
oneffenheden, heuveltjes met struiken en boom
groepen.
En links lijnde de wegde breedestoffige weg.
Ze lagen daar alle vier, speurend met wüjdopen-
gesperde oogen in de zwarte nachtnevels, bij het
minste verdachte geluid opschrikkend en de vingei
brengend aan den trekker van het geladen geweer.
Langen tijd bleven ze zoo.
Toenplotseling zag Lamef hoe heel in de verte
langs den breeden weg een zwarte vlek nadeido,
even verlicht door de bleeke maanstralen. Hij
wees zijn makkers de richting en allen wachtten
tot weer de maan haar licht zou zendenen dieper
nog wrongen ze zich in den mosbodem en tusschen
de bladeren en takken.
Eenigen tijd bleef het duister, tot eindelijk weer
de aarde flauw verlicht werd. Slechts heel eventjes
duurde het, maar juist lang genoeg om te kunnen
zien hoe een breede, verspreid loopende afdeeling
over de heide naderde. De mannen liepen op
groote onderlinge afstanden, het geweer, met bajonet
eropdragend in de rechterhand. Achter hen
nu duidelijker zwart plekkend tegen den nacht
hemel, marcheerden gesloten afdeelingen.
De vier soldaten'in het boschje hielden hun adem
in; vier harten klopten snel en onrustig. Ze be
grepen maar al te goed dat het voor hen reeds
te laat was om terug te gaan. Men zou hen
zonder twijfel onmiddellijk ontdekken en neer
schieten. Evenmin durfden ze te vurende vijand
was te talrijk. Vertrouwende op hun prachtige
schuilplaats, besloten ze daarom te blijven waar