VERLOOCHEND
In de kussens weggedoken veerde hij regelmatig
op en neer met het stampen van den wagon op
de rails; willoos bungelden zijn knieën enkeek hij
naar buiten, naar het voorbijflitsen der lantaarns.
Een coupé verder zaten ook lui, hij kon ze
duidelijk hooren schreeuwen, maar hier zat hij
gelukkig rustig; heerlijk alleen, alleen met zijn
gedachten.
Beroerd dat de lui hem nu gezien haddenmaar
wat deed het er nu ook eigenlijk toe? D'r waren
er toch wel meer. Jamaar ze pestten hem altijd
zoo en dan hij met een meisjeMaar verd
hij trok zich er ook geen laars van aan. Nog één
jaar en dan hoefde hij immers niet meer zoo ge
heimzinnig te doen. Nog één jaar en dan had hij
lak aan de heele pan. Maar dan moest hij nou
vossen. En hij wou vossenhij wou het
Straks smeerde hij hem hard voor de lui uit
dan kon hij er al in liggen, als ze kwamen.
Kaartje afgeven, Valkenberg, stad door, sabel
wegbrengen, vestiaire, naar boven. Nog één jaar.
Eigen baas.
Maffen moest hij, anders was hij morgen zoo
meelig. Wat snurkten de lui; Mies zou zeker moigen