LXXII Doch ik heb nu eenmaal gezegd, dat ik haar haat, ik durf niet meer komen aankloppen, al was t maar om een paar beelden te zien van die eene Alm. Welaan dan getrouwe bioscope-bezoekers, vergeeft mij mijn zonden en al is de „copiëerlust des dagelijkschen levens", die we eens zoo ver foeiden omdat Potgieter het zei, door de cinema weer opgewekt, ik mag me niet van dit bescha vingsartikel bedienen en neem op ouderwetsche wijze de pen op. Dus ook de cursus 1911'12 behoort weer tot het verleden en 't is al een jaar geledendat ze in dichte drommen kwamen opzetten: de nieuwe lingen met schuchtere gezichten, de geelgestreepten brutaal kijkend en hard schreeuwend, omdat ze er „al een jaar hadden gezeten", de goudgestreepten meer bezadigd en met het vooruitzicht, dat het 't laatste jaartje was. Eigenlijk was er niets veranderdmaar bij zoo'n gelegenheid kijk je nu eenmaal of je niets dan nieuwigheden ontwaart. Ja, alles was werkelijk nog net eender; in de eerste plaats dat gedeelte van het personeel en materieeldat zoo langzamer hand den maximum ouderdom heeft bereikt en zich oogenschijnlijk aan geen christelijke jaartelling meer stoort. De binnenplaats, die om zoo te zeggen de broodwinning is van onzen geneeskundigen dienst want waar kan het gemeener tochten blijft toch maar onverbiddelijk mooi en onaantastbaar voor den tand der tijds, al wordt deze laatste

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1913 | | pagina 80