HET STRIJKJE.
Wie onzer zal zich niet die alleraangenaamste
uurtjes na 't eten herinnerenals 't buiten koud
en guur was en Dickie met z'n artistiek ensemble
een paar nummertjes kwam geven voor het gemeene-
best? En ze waren vele, die jolige avondjes op
de cantine. Voorzeker verdient het strijkje een
eervolle vermelding in dezen Almanakwant er
zal wel geen vereeniging zijn aan te wijzen, die
op zulk eene belangelooze en prettige wijze gedaan
heeft wat ze kon, om het ons op de Academie
zoo aangenaam mogelijk te maken. Werd er aan
tafel voorgelezen: „Hedenavond Strijkje op de
cantine", dan kon je er heusch zeker van zijn,
dat het er vroolijk zou worden. Dan werden de
binnenkomende leden met gejuich begroet (jij
vooral Buukmaar daar zat meer achterdan
luisterde alles, ieders aandacht werd geboeid door
de leuke stukjes die jullie, Bohémiens van de
K. M. A., ten beste gaven: speciale muziek, zie
je, geschikt voor ons. Want jullie grootste ver
dienste was het werkelijk populaire; jullie gaven
de nieuwste chansonsde aardigste aria'sde
levendigste Coon-songs, niet van die zware, deftige
muziekmaar van leven tintelende stukjes, sym-
