XCIV
er worden door de schermers, die een dag vóór
het Kerstverlof op de M. S. S. B. hun krachten
zouden toonen. En het is misschien wel een beetje
brutaal om het te zeggenmaar het is de waarheid
de „Algemeene" toonde zich hier een slokop.
Wisselbeker, le korpsprijs degen, le laat
me uitscheiden, het wordt te fraai, en het staat
trouwens niet netjes, bescheidenheid is het ken
merk van eenvoud. En eenvoudig moeten we
blijven. Nogmaals had onze vereeniging succes,
en nu in Februari. Reuzen-fuif van de K. O. S. B.
in den Haag. Echerm wedstrijden voor de leer
lingen van Mil. Onderwijs, eereavond gevolgd door
een bal, en logies in de kazerne van de Grena
diers en Jagers. Wat hebben wij een pret gehad,
en vooral in ons logies, met zijn veertienen in één
kamer, reuzen balken boven je hoofd, kribben
met „paardeharen" stroozakken en toebehooren,
4 oppassers, die onzichtbaar waren en bleven,
enkele waschblikkcn en kittenolme wasserlekker
eten, lekker ontbijt lekker dit en lekker dat.
Leuk, zoo'n logies iu die kazerne, maar de fuif
zelf, die was „voor mekaar". We hebben allen
veel gezien en genoten. Jammer, dat we op een
Vrijdag-avond met den laatsten trein naar huis
moesten. De werkers vertelden in de daarop vol
gende dagen van niets andersdan van mooie unifor
men van buitenlandsche officieren, van onderoffi
cieren, leden van een vereeniging uit Maastricht,
die dachten, dat ze bevallige jonge dames waren
en een „gracieuse" kermisdans uitvoerden, met
kransen van bloemen, een dans, waarvan de duur
