13
Steeds kan je, zoo je me noodig mocht hebbed
op mij rekenen.
Boos behoeven wij geen van beiden te zijn,
eerder dankbaar.
Maar pijn en verdriet veroorzaakt hetten slotte
als een stuk speelgoed afgedankt te worden.
Ochwist een mensch beter wat hij deedvoor
hij iets begon.
Je valt me tegen en tevens meê!
Je vergeten zal ik nooitdaarvoor heb je een te
groote rol in mijn leven gespeeld.
Walter.
Den Haag, 14 Oct. 1911.
Tot mijn grooten spijt ontving ik Vrijdag j.l. je
brief. Ik had een ander antwoord op mijn brief
verwacht, een brief, die mij veel moeite, ont
zaglijk veel moeite heeft gekost.
Ik had gehoopt, dat uit jouw schrijven zou ge-
gebleken zijn, dat je in je-zelf kracht hadt gevonden
dit leed mannelijk te dragen.
Daar echter uit je brief het tegendeel blijkt,
wil ik je een laatsten en ook den eenigen raaddie
je helpen kan, geven en dien je, zoo je brief
waarheid bevat, stipt zult opvolgen.
Je brief beantwoorden is me onmogelijk, omdat
uit uitdrukkingen als: „een stuk speelgoed afge
dankt" e. a. zoo duidelijk en pijnlijk blijkt, dat je
me heelemaal niet begrijpt en nooit begrepen hebt,
en dat je ook niet voor een honderdste den strijd
