59
weg, zonder te zien. Ver over de langzaam glooi
ende helling van den berg staart hijver over het
daldat daar onder hem ligtver over de bosschen,
die zwarte, mystieke vlekken tegen den blauwen
achtergrond
Voor hem uit, ver achter dal en bosch, wordt
de lucht vreemd-mooi gekleurd. Roode en oranje
en gele kleurenbundelsdie zich deelen, en weer
samenkomenver uitdeinende over den diepblauwen
hemel en die liooger klimmen en breeder groeien
en sterker kleuren, tot daar, statig en grootsch,
een lichtbol oprijst, langzaam zich verheffend boven
het woud.
De nieuwe dag wordt geboren
De jonge officier staart ver weg. Zijn oogen
worden getroffen door de eerste lichtbundels en als
hij die vredige pracht aanschouwtkomt een mach
tige ontroering over hem. Zijn slanke gestalte
buigt zich voorover; hij schijnt den nieuwen dag
eerbiedig te groeten.
Na eenige oogenblikken richt hij zich weer op
en een glimlach verschijnt om zijn lippen. Het
prachtigeverheven schouwspel voor zijn oog schijnt
zijn stemming van neerslachtigheid te doen ver
dwijnen. Zijn oog glinstert overmoedig. Deze dag
zal hem eer en roem brengen, waarnaar hij zoo
lang heeft gestreefd. Deze dag zal bewijzen dat
de Russische soldaat even moedig is als de Japanner
dat de officieren van den Czaar hun leven veil
hebben voor hun vorst; dat de groote Russische
Beer eindelijk zijn klauw zal uitslaan om met één
slag van zijn reusachtigen poot den kleinen Japanner
te vermorzelen.
