60
En hijAlex Kweznasof zal bijgedragen hebben
tot die groote overwinning; hij zal zijn soldaten
toonen wat moed en trouw isen de Czaar zal hem
weten te beloonen.
En dan zal hij, gedecoreerd, na den oorlog,
terugkeeren tot zijn Dar ja en samen zullen ze
spreken over den afgeloopen strijd en den moed der
Russische dapperen.
Zijn jong, vurig oog ziet niets van de talrijke,
bloedige slagvelden, die reeds door de Russen zijn
verlaten als overwonnenen; het ziet niets van de
duizenden gevallen kameraden en de rouwdragende
weduwen en weezen. Het ziet slechts de schitte
rende toekomst, zooals het die zoo gaarne zou
willen zienoverwinningen zonder einde en tot slot
de vrede, en zijn huwelijk met Darja.
In zijn hoofd volgen nusnel als bioscoopbeelden
de verschillende indrukken uit zijn leven van de
laatste jaren elkaar op.
Eerst zijn komst in het kleine Siberische garni
zoensstadje als jong officier; zijn eenzaam leven
zonder goede vrienden, dikwijls alleen met zijn
studieboeken, ijverig om meer te weten, steeds
meer, zonder dat al die bijeengegaarde kennis ten
slotte dat gevoel van leegte, dat in zijn binnenste
zetelde, kon wegdenken. Hij miste iets, zonder
te weten wat
Tot hij eindelijk Darja had ontmoet, zoo heel
gewoon, net zooals hij al zooveel meisjes ontmoet
had in zijn jonge leven. Maar tochtoen ze daar
zoo voor hem stond en hij in haar oogen had ge
zien die waren als eindelooze diepten vol mysterie
