74
heid"; dat had ze gezegd en hijhijhad
dat niet zoo erg gevondenhij was trotsch ge
weest zelfs, dat zij hem beminde, ook om zijn
schoonheid
Maar nu begreep hij! O, God, natuurlijk, dat
was het! Dat had hij toch dadelijk moeten inzien....
dat ze niet wilde komen om hem te zien nudat
ze onmogelijk haar liefde kon schenken aan hem
den misvormde!
Maar, zou ze zoo wreed kunnen zijn? Zou ze
hem nu kunnen verlatennu hij hier lag, smachtend
naar haar koesterende liefde? Neen, dat zou ze
niet kunnen. Daarvoor was ze te zacht, te mede
lijdend. Ze zou hem trachten te troosten en hem
probeeren lief te hebben als vroegertoen hij sterk
en schoon was,maar ze zou niet kunnen
Alleen medelijden zou ze hem kunnen schenken
maar hij wilde meerhaar liefde wilde hijof
andersniets!
Maar als ze die woorden niet zoo ernstig had
bedoeld? Als ze maar overmoedig wat beweerd
had op haar jónge, meisjesachtige, overdreven wijze,
zooals ze soms kon doen Oals dat zoo was
Maar die brief dan? Als ze wilde komen, als
ze werkelijk naar hem verlangdedan kon ook
niemand en niets haar weerhouden!
En toch kwam ze niet
De twijfel sloop zijn hart binnen.
En hij dacht nog lang na, en peinsdeen
twijfelde
Eens, dat de zuster weer bij Alex zat, was ze
ongerust wegens zijn angstige bedaardheid. Hij
