KORPSLIED HOOFDCURSUS.
ADELBORSTENLIED.
CXXXIV
„Immer hooger" zij ons streven,
Zij cle leus van ons bestaan;
Door geen vrees terug gedreven
Rukken we op de sterren aan.
Voer ons pad langs schoone dreven;
Zij de weg ook lang en dor,
Steeds den blik op 't doel geheven nog
Juichen wij: „Excelsior!" (eens.
Waar de Ruyter eens moest sneven,
Waar een Tromp zijn roem behield!
Staan wij aan 'tbegin van 'tleven,
Maar met hoop en moed bezield,
Wordt nog eens in later dagen,
Neêrlands vlag ten krijg ontplooid!
Stervend zullen wij haar schragen,
Maar die "Vlag verlatennooit!
Maar die Vlag verlatennooit!
