4o om alleen te zijn alleen met zijn eigen gedachten. Het haardvuur laaide op: 't werd helder rood in de kamer, maar geen hand bewoog zich meer om dien gloed wat te dempen Hij sluimerde zachtkensHij droomdeen voor zijn geest doemde een kerstboom, de boom des vredes op en zijn eigen hand ontstak de lichtjes en zijn ziel zong mee met tal van engelen het „Vrede op aarde, in cle menschen een welbehagen". En zijn verdriet vlood henen, meer en meer en meer en de duisternis ging weg Hij was toch gelukkig, want was daar ook niet één engeltje, dat voor hém alleen zong? Ja, zijn engeltje, zijn engeltje was het, dat uit 's werelds duist're wolken voor hem een licht had op doen gaan. 11 Maart. Boebie S.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1915 | | pagina 205