55
sinds het gevecht, maar nu kwam daarginds een
Roodekruis afdeeling aan om naar de weinige ge
wonden te zoeken.
Henri vond Reginald vooraan, dood, het verst
op de helling.
Toen ze 'savonds in de courant las, dat „zijn"
bataljon een fort had genomen, greep ze trillend
naar het bijblad met den verlieslijst. Gelukkig hij
was niet dood.
Even bleef ze bij Reginald's naam. „Toch een
kennis dood zei ze even en dan dacht ze
er niet meer aan, in haar blijdschap van „haar
man niet". Toen hij maanden later thuiskwam
met de belooning van zijn dapperheid op zijn borst,
vertelde hij het haar.
Ze schrok evenhoe edel van hem, hoe
moedig.
Sinds dien tijd wordt, elk jaar opnieuw, een krans
gelegd op een der graveningegraven in de helling.
Reginald heeft toch zijn doel bereikt: hij is
beroemd geworden, beroemder dan Henri. Maar
wat hij zeker nooit gedacht had: hij is ook dat
door haar. Want toen Henri's naam reeds lang
vergeten waslas men nog op dien grafsteen onder
Reginalds naam „die zich opofferde voor een
kameraad".
Zij alleen wist, dat dat niet heelemaal waar
was
C. S.
Ero.
