s.
'tis nu reeds acht maanden geleden, dat wij de
Academie verlieten, om, ingedeeld bij ons leger,
ons practisch te bekwamen.
Wie had toen kunnen denken, dat wij, zij 't
dan niet direct, betrokken zouden worden in de
grootste worsteling der volkeren, die ooit bestaan
heeft.
Ook ons land mobiliseerde, teneinde aan alle
gebeurtenissen het hoofd te kunnen bieden, en deze
mobilisatie strekte ons leger tot groote eer.
De tijddien wij te velde of in de stellingen door
maakten, is voor ons allen zeker eene groote leer
school geweest en wij hebben het leger en onze
soldaten leeren kennen en waardeeren, beter, dan
dat ons dit later, als officier, misschien ooit mogelijk
zal zijn.
Dikwijls zullen we allen teruggedacht hebben
aan Kilacadmon en de kleine academiestad; wat
brachten wij er niet een gezellige dagen door te
midden van de vriendendie thans allen over ons
land verspreid zijn.
De uitgave van den almanak zal door ons allen
zeker zeer op prijs gesteld worden. Hij zal ons
weer voor enkele uren doen terug denken aan de
y
