LXXVI
van onze gouverneur tot generaal-majoor vreugde
bij ons, hoewel die vreugde een schaduwzijde had.
Iedere medaille heeft immers haar keerzijde.
'sAvonds, toen de benoeming bekend werd,
brachten wij Zijn HoogEdelgestrenge een warme
ovatie voor zijn woning, waarop de cantine open
bleef en de stafmuziek haar lustige tonen deed
schallen (soms wel wat te hard voor de broeders
in de buurt van de artillerie teekenzaal) terwijl de
gouverneur met zijn gasten ook nog eenige oogen-
blikken in ons midden kwam en met ons een kopje
thee dronk.
Dit alles was de lichtzijde van de benoeming;
de schaduwzijde was echter, dat wij, en voor
namelijk de Academie, den gouverneur voor den
langsten tijd gehad haddenen het deed ons aller
hart goed te vernemendat Zijn HoogEdelgestrenge
ook tegen zijn onvermijdelijk vertrek van de Academie
op zag.
Hoewel de carnavalstijd voor ons weer vroolijke
dagen bracht en onder de domino's verdacht veel
model-schoentjes te voorschijn kwamenwas toch
de fine-fleur van den carnaval af, evenals van het
voetbalgedoe van Velocitas, maar na tijden komen
weertijden, zullen we hopen.
Onder degenen, die dit jaar de Academie ver
lieten, was vooral professor Grotendorst een der
meest sympathieke figuren. Veertig jaren had
professor Grotendorst achter zich, waarin hij zijn
beste krachten aan zijn arbeid had gegeven. Wel
verdiend was de rust die de professor kreeg en
welgemeend de huldiging, die wij hem brachten,
