CVIII
ziet ze werken de beide de Neve's, Lutjens en
Brandsma. Het einde komt33. Er
wordt verlengd en iets later kondigt een gejuich
van duizenden omstanders aandat het Spartaansche
net voor de vierde maal doorboord is.
Zegevierend bracht het elftal het kostbare kleinood
voor 1 jaar binnen de Henricuspoort.
In 1905 werden drie spelers van Velocitas voor
het Nederlandsch Elftal gekozen, n.l. de Neve,
Lutjens en Stom. Op meer dan schitterende wijze
hielden zij de eer van Velocitas hoog.
Helaas na voorspoed komt tegenspoed.
Allengs werden de prestaties minder.
Het fanatisme verdween, men had niets meer
over voor Velocitas, eigen belangetjes gingen vóór
het algemeen belang; men bracht liever den Zondag
in een café door, inplaats van de eens zoo geliefde
blauwwitte kleuren le verdedigen. Clubliefde
bestond niet meer, bij hen, die Velocitas hadden
kunnen redden. De wedstrijd in Januari 1913 te
Rotterdam tegen V. O. C. gespeeld legde hiervan
getuigenis af. Slechts een 8-tal spelers present om
te spelengeen wonder dat de vroeger zoo sterke
cadettenclub te gronde ging.
Het jaar 1913 zou Velocitas ongeluksjaar worden.
Te laat werd ingezienwat het beteekendege
degradeerd te moeten worden.
U. V. V. bemachtigde ten koste van ons een
plaats in de Westelijke Eerste klasse.
Gelukkig, te midden van al die rampspoed,
kwam een enkel lichtpunt aan de zoo donkere
Velocitashemel. Wij werden in de Zuidelijke
