óxV
tentie", een zeer bekend stuk van een auteur van
naam (maar cle naam ben ik helaas kwijt).
Verder nog eenige voordrachten enz.
Toen kwam de clou van het afgeloopen jaar.
Schrikt niet, lezers en lezeressen! Er werd opge
voerd: Pro Domo. Waarachtig 'tstaat er: Pro
Domo!!! Het werd gespeeld door Stiekum in de
bovenzaal van het Zuid. Ging het? Ik waag het
niet critiek uit te oefenen, zooals ik De Duivel
critiseerde. 'tls begrijpelijk waarom niet. Maar
alleen het feit! Natuurlijk, 'twas weken lang in
studie geweest (nietwaar acteurs en actrices?),
't was moeilijk. Maar ten slotte toen het ging
toen ging het werkelijk!
De Kroonprins was onberispelijk in zijn keurige,
moderne, vorstelijke uniform; de dochter van den
Graaf de Gransé was allerbekoorlijkst (nietwaar
ach neen ik vergat het haast: Stiekum noemt geen
namen!) en de Graaf zelf? Enfin, laat ik kort
zijn: de groote Bouwmeester kon niet in zijn
schaduw staan en gedurende het laatste bedrijf
heb ik tranen zien schemeren in veler oogen! En
dat kwam heusch niet door het lachen en een
militair is toch hard nietwaar en werkelijk niet
erg gevoelig.
Alleen was het jammer dat dien avond de zaal
zoo slecht was bezet. Wat was daarvan de reden
Booze tongen mompelden dat de „Durchschnitt-
cadet" zich nu eenmaal altijd verveelt als er geen
„dames" in hun midden zijn en dat ze daarom
liever naar het Hof van Holland gingen. Anderen
bromden dat 't tegen het eind van de maand liep en
