A FSGHEID. Die schlimmsten Schmerzen sind auf Erden, Die ausgeweint und ausgeschwiegen werden Nader was het gekomen, al nader Nu was het de laatste dag, de laatste avond Nog enkele uren en dan moest hij weg, want morgenochtend heel vroeg al, vertrekken ze naar het Oosten, naar Hindenburg's leger. Eenigen tijd na de oorlogsverklaringen had hij dienst ge nomen als Kriegsfreiwilliger en sinds dien dag was hij voortdurend geoefend. Sins dien dag hadden ze thuis gevreesdMade zusjes en Charlotte. Ze wisten weldat hij zijn plicht deed maar toch hoopten ze nog, dat de oorlog uit zou zijn voor hij geoefend was. Maar elke morgen die aanbrak bracht dichterbij het uur, waarop hij weggaan zou en eiken avond die viel, voorspelde den laatsten. Niemand wist precies, wanneer hij zou moeten vertrekkenmaar immerimmer werd het haar bangerVandaag was het de laatste dag geweest en nu was het de laatste avond. Van avond moest hij afscheid nemen, vannacht, morgen vroeg misschien vertrok hij FKIEDKICH VON BODENSïaDT.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1916 | | pagina 214