er waren zeker te veel lui hier naar André z'n zin.
Enfinlater hoorde hij er wel meer van.
De kellnergeroependrong zich tot hen door
vroeg met licht naar hen-toegebogen hoofd, wat
de heeren verlangden. André bestelde kwast, wat
Eddy aanleiding gaf op te merken: „Kijk André
solide zijn tegenwoordig
Het geroezemoes van de menschenmassa om hen
werd minder toen het strijkje inzette. „Tango
d'amour," zei Alex, de expert op muziekgebied,
blij-verrast, toen de melodie zachtjes aanzwol
boven het nu minderende fluistergesprek.
Even was het stil aan de tafeltjes. Sommigen
neurieden zacht mede met langzaam dwepend
gewieg van hoofd of bovenlijf. De oogen dwaalden
rondgingen in zoekend beweeg tusschen de stoelen
en menschen rondom, staarden soms even, in
stillen glans van herinnering, over de golvende
stranddrukte weg naar de ver-uitdeinénde zee, die
daar lag in grootsche, heilige rust.
André keek den kring rond. Typisch, zoo'n
stelletje lui bij elkaar. Dat vond je toch alleen in
Den Haag. Je voelde je zóó tenminste niet een
zaam En bijna altijd waren het dezelfden
met nu en dan eens een ander, die één of twee
dagen verscheen om vervolgens weer voor een
tijdje te verdwijnen. Hier zat nu weer het gewone
stelletje: Karl, Eddy Ravesteijn, Alex de Neu-
ville Frank van Rhedenborg enwaar
achtig jaHenk óók! Dat hij hem nog
niet eerder had gezien!Maar die zat daar
natuurlijk weer zoo kalmpjes achteraf, zoo nauwe-
