68
die zou kunnen voelen voor haar?Och
neen, hij moest hem niet haten, dien ancfer!
Hij moest medelijden hebben met dit nieuwe
slachtoffer't Zou met deze wel precies zoo
gaan als het met hem gegaan was! Eerst aan
trekken, steeds meer hem boeien, hem wikkelen
met zacht-streelende vingers in haar net, hem
eindelijk dwingen zich te verklaren en dan
een kwasi-verbaasd gezichten een ge-
rnaakt-medelijdende stem die hem zachtjes toe
fluisteren zou: Nee, ik houd van je als van een
vriend; ik vertrouw je als niemand anders
maar ik geloof niet dat ik je lief heb!"
Och, maar ze was een flirt, een flirt zooals al
die Haagsche damepoppetjes, al beweerde Henk
nu al honderd maal clat ze daaraan niets kon
doendat ze zelf niet wist öf ze flirtte,
dat ze nog te weinig het leven kende om te kunnen
weten öf ze lief had
Ze had geen hart, geen ziel! Ze was een flirt,
die er een demonisch genoegen in schepte te spelen
met de broze harten van fijngevoeligen en daarna
zich te storten in de armen van een bruut! Ja,
als je maar een bruut wasdat was het
wat die wezens verlangden en dan, naderhand
„Andké, wat zie je daar toch voor interessants?
Laat ons óók eens genieten!" kwam Alex hem
opschrikken.
„Hè?.O God, lui, ik ben zoo melig!".
De lui wisten niets van zijn vroegere verhouding
tot Dolly. Gelukkig maar!Alleen Henk
wist het
