LXXVIli
breekt zich het hoofd bij de gedachte aan mogelijken
oorlog. We zagen immers slechts eer en roem
we zagen een snelle bevorderingwe voelden
ons allen Napoleon in spé!
We zagen niet de ellendedie een oorlog zou
brengen, we zagen niet de gevaren, die ons dreigden
een verminking, de dood
Niets van dat alles zagen we, ofwe
wilden niet zien.
En zoo werd het herfst, en de boomen werden
kaal, het weer werd regenachtig en guur en de
avonden kort; het werd winter en de sneeuw viel
en het ging vriezen, als in eiken winter en de
nachten werden koud
Toen de Kerstdagen kwamen, waren de meeste
tweede-jaars al getooid met de sergeants-chevrons
de eerste sport van de ladder der snelle promotie
was bereikt
De herexamen-menschen waren zonder een proeve
van geschiktheid te moeten afleggen, bevorderd
tot een volgend studiejaar. Zij juichten!
Arme asymptotenVoor hen kwam geen geluks
zonnetje de sombere wolken doordringen!
Oud en Nieuw werd gevierd öf met verlof thuis,
öf in kleinen kring van collega's.
Het jaar 1915 was begonnen. Nog steeds woedde
de strijd, ver van onze grenzen weliswaar, doch
hevig en moorddadig.
De winter ging voorbij. Maart kwam en de
oudste jaars verlieten ons. Zij gingen terug naar
Breda voor het volgen van een verkorte opleiding
voor officier.
