Het oudste jaar heeft tijdens zijn alleenheerschappij bijzonder kunnen profiteeren van de roeierij, waarin het dan ook in geen opzicht te kort is geschoten. Waren de aardbeien met zand in Terheijden niet heerlijk of anders de frambozen wel, die de dwerg niet wilde verkoopen, zoodat we genoodzaakt waren ze zelf te gappen? Ja de anderen weten ook niet, dat er op ,,de Zwaan" een aardige dochter aan boord is, dat je in Willemstad op Zondag geen warm eten kunt krijgen en hoe het Hollandsch diep er uit ziet, gezien van uit de Juliana, als de golfjes zoo over boord komen rollen. Wat hadden we niet een kans met onze bloote beenen bij de jonge dames uit Drimmelen, die zulke lekkere eitjes voor ons kookten en die ons wittebrood gaven, toen we op de K. M. A. alleen nog maar bruin kregen. Amog wilde bij die gelegenheid nog een Edammer kaasje en een Drimmeler koek achterover drukken en in het vooronder opbergen maar gelukkig bleef het bij het plan, anders zouden ze ons de volgende maal met de rekening op het aanleghoofd staan op te wachten. Want we zijn zeker van plan om, zoodra de zon weer kracht genoeg heeft om onze velletjes bruin te branden, die lieve juffrouw met den bochel nogmaals met een bezoek te vereeren, maar dan niet met één boot maar met allemaal, die de reis nog kunnen meemaken. Kom dan veel oefenen Wees met bang om de armen eens uit de mouwen (van je naakie) te steken. Er komen nog genoeg mooie Zondagochtenden. Je zult er geen spijt van hebben Het Bestuur. 87

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1917 | | pagina 117