S
Dralle's.
Het is enkele dagen na het groot verlof.
Als je goed weg bent, rijen de tafereelen uit het verleden
zich aaneen en trekken als in een bioscoop aan de toe
schouwende herinnering voorbij.
152
Een na-verlof-stemming.
Ik hang over 'n luie stoel tegen m'n tafeltje aan, slap,
als een neergesmeten uniformjas, die al z'n pretenties laat
varen zoodra de baas eruit is.
De baas is eruit, met z'n gedachten totaal teruggekeerd
naar de voorbije tijd.
Krak, staat de film plotseling stil.
Ik zie een donkere kleerenkast.
Een rij kapstokken.
Daar hangt m'n zwarte korte jas, zorgvuldig afgedekt
tegen het stof.
Ik ruik de kamfer die de motten weg moet houden,
maar daarnaast is flauw, heel flauw een licht parfum te
onderscheiden.
Dat zijn die paar druppels Dralle, tusschen de tweede
en derde knoop aan den linkerkant.
Vreemd een lichte muziek ruischt zwelt
aan Je sais que vous êtes que e est une
foile.
Dan zie ik een fijn handje, dat den geslepen stop
hanteert, spelend langs m'n jas strijkt. Recht tegenover me,
boven het schemerlampje hangt een silhouette van Fred. n
s
