sai
Terug van verlof.
Als je 's Zondagsavonds laat
weer naar Kilacadmon gaat
goeie raad van Pa en Ma,
n beurs als een harmonica,
heel je facie vol met zoenen,
zakt de weemoed in je schoenen.
Gauw een donkere coupé
zitbank wordt een kanapee
als je dan net lekker tukt
wor je uit je slaap gerukt
door dien lammen conducteur,
die wat schreeuwt van „Beek 1" of „Leur
Valkenberg criant vervelend,
alles geeft je ergernis,
zelfs die goeie appelbollen
juffrouw die niet open is.
Tot je steeds hernieuwde woede,
is zaal twee-en-veertig dicht,
Dan nog wedstrijd met je eigen
wie het eerst er onder ligt.
Kooi.
169
s s
