Tastende Toppen.
Inzang.
Een Cyclus.
Zie, hoe een blinde gaat door grondelooze
spelonken van 't oneindelijke zwart
hij hoort het bange bonken van zijn hart,
zijn treden schuifelen bij tusschenpooze.
Vol wantrouw tast gestaag de hand, en mart
bi] eiken weerstand, stuitend met de broze
verwonde toppen immer ruw en hard.
Geen morgen daagt den eeuwig lichtelooze.
Zoo zoekt mijn ziel in hopen en met bangen
de vaste gronden van het wijd heelal
om daden en gedachten op te bouwen
en struikelt in zijn hunkerend verlangen
met eiken tred die nader voeren zal
het lichte weten en het blij vertrouwen.
188
