Kront j ongwij s j es
Mn Lief, ze zijn als mijn herinneringen,
215
Van verre klinkt een lijze melodie,
eenvoudig maar violen en guitaren.
Ik sluit mijn oogen, dat ik niets meer zie,
maar voel de klanken door den avond waren,
en trillend weenen in weemoedig zingen
als van een heimweelied van droeve lieden.
die door den stillen avond tot mij vlieden.
't Is geen muziek eentonig zijn de zangen
maar toch, ach, laat ze eenzaam tot me komen
ze zingen 't stage lied van mijn verlangen.
O, aan jou denken, Lief, en dan maar droomen
Max.
Breda, 14 November '16.
s
