R.
Dennenzang.
177
Door 't wuivende woud sprankelt zonnegoud
En purper omstraalt den gladdigen naald.
Zoo hoog in de boomen zangen zacht droomen,
Mysterisch zoet ruischend of zwellend wegbruisend.
't Zijn zangen vol weemoed of ontemb ren gloed
En voeren mijn ziel naar droomen subtiel.
M.
