een maar eens voor een volgenden keer met er atge- sproken. 't Was een verrekt aardig meisje. Maar toch wist ik direct wel, dat er van trouwen of zoo iets nooit wat zou komen, want ik dacht zoo: voor tijdverdrijf, zie-je?". Ik knikte eens, want ik wist hoe Ed was. Boy zei niets, knipte eens met z'n oogen. „Ik dacht, dat is toch weer zoo afgeloopen. Maar na een paar avonden had ik in de gaten, dat 'et kind straal op me verkikkerd was. En als ze je dan met zulke ver trouwelijke oogen aankeek Enfin En zoo kwam 'et, dat ik medelijden met 'er kreeg, want ik dacht „kind, kind, wat ben je toch begonnen. „En dan dacht ik, hoe beroerd ze 'et zou vinden, als ik 'er nou is liet staan. Ja, dat was een gek geval Ed keek even voor zich, en ik kuchte eens, om hem weer op gang te brengen. Boy's oogen leken wel toege vallen, en ik zag hem even rillen. „Nou, 'et eind was, dat ik ook wel verkikkerd scheen te worden. Dus toen werd 'et een dubbele misère. Je begrijpt, dat ik 't toen maar gauw uitgemaakt heb Ze heeft 'et geloof ik wel overleefd, en ik ook, zooals je ziet." Boy rekte zich tamelijk onbeleefd uit, en ik knikte machi naal. Maar ik moest toch vragen „Waarom maakte je 'et dan uit, als je van 'er ging houden, en zij van jou Jij hebt toch nooit aan begrippen van stand gehecht, en geld was voor jou toch geen bezwaar, om „Ja, ja, ik weet 'et al trouwen hè en dan later spijt hebben Nee hoor, 'k zou je danken vrijheid boven alles „Later zal je er wel anders over denken. Als je maar j~|eenmaal de ware hebt gevonden 191 tf s

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1919 | | pagina 213