De Zee.
O, fluisterende zee, vol weemoeds-melodieën.
Die als zachte zangen uw wazige verten omzweven;
Oneindig-grootsch mysterie van weemoed,
Los mijn verduisterde ziel op als een lichten nevel,
In uw wijde, wijde oneindigheid
Laat zij deel zijn van uw zielenzee,
Waarin aller zielen zijn saamgevloeid,
Tot één ondoorgrondelijk harmonisch mysterie.
O zee, omzweef mijn luchte ziel
Met ranke melodieën vol oneindige liefde
Dan zullen de teere snaren van mijn ziel
Weer öptrillen in volle accoorden van louter geluk!
Tony.
169
s
s
