S
Het Bal.
Ja, dat 's haar stem, daar, die Pierrette met dien Mephisto.
Hoe komt zij hier, och nee, ze kan 't niet zijn, ze zou
immers niet komen.
Waar zijn ze, 'k zie ze niet meer in die drukte, daar
gaan ze, ze dansen goed, kijk, hij zegt wat tegen haar,
ze lachen. Nee, ze is het niet, ik heb me vergist.
Nog even wachten, tot ze weer voorbij komenze
lijkt toch sprekend, even groot, even slank, haar manier
van dansen
Ha, langzamer tempo, nu kan ik ze beter zien, waar
achtig, ze is het, nee toch niet.
Ze komen op mij af, zouden ze mij herkennen
Maar ze is het, ik hoor het aan haar lach, ze is het;
en wie is die Mephisto, ik ken hem niet.
Ze heeft me niet verteld, dat ze zou komen, waarom niet
Wilde ze het niet zeggen, zou ze hier
Kijk, ze gaan naar den tuin, 'k zie ze haast niet meer,
ja, nu wel, onder die lampion.
Zij kust hem zij kust hem
Hij staat roerloos en merkt niets van het bont gewarrel
om hem heen.
Een dansend paar botst tegen hem aan, zoodat hij
wankelt, maar geen oogenblik laten zijn oogen los den
tuin, waarin hij niets meer ziet, dan het flauwe, roode
licht vande lampions.
Hij ziet niet, dat een lenige figuur, gekleed als Carmen,
schuin tegenover hem staat, geleund tegen den muur, en
184
