animo verminderde zichtbaar en als ik van zachtjes kankeren
spreek, grijp ik er vermoedelijk niet ver naast. Eindelijk werd
de zondebok ontdekt in den vorm van de elftalcommissie.
Ieder herinnert zich nog den onaangenamen wedstrijd tegen
N. O. A. D. in Tilburg, wat tot slot had dat de elftalcom
missie de biezen pakte en aftrad, in de hoop dat het succes,
aanvankelijk behaald, terug zou keeren. Maar helaas bleef
dat voorloopig uit de vrede scheen teruggekeerd, maar het
succes voorloopig nog niet. Waar het aan lag wist nie
mand, maar een feit was het zeker, dat velen niet altijd met
onverdeeld genoegen hebben gespeeld. Bij het tweede elftal
was dit niet in zoo sterke mate het geval als bij het eerste;
tenminste ik herinner me nog een wedstrijd in Helmond,
waarbij eenige eerste elftalspelers de verzuchting slaakten,
om in het vervolg maar i;i het tweede te spelen, omdat het
er zoo gezellig was.
Ik meen goed te doen, eens even op deze verschijnselen
de aandacht te vestigen, om herhaling te voorkomen en om
dit seizoen onderling gekrakeel na te laten, anders eindigt
Velocitas weer op een plaats, die haar niet waardig is. Want
allen zullen liet er toch over eens zijn, dat we het vorige
seizoen een hoogere plaats bereikt zouden hebben, indien
werkelijk alle krachten ingespannen waren. Ik hoop dan dit
seizoen ook op betere resultaten.
Wedstrijden tegen B. V. V., V. V. V., Wilhelmina en Mid
delburg, die het vorige jaar verloren of gelijkgespeeld wer
den, moeten gewonnen worden. Dat kan zeer zeker, als de
wil er maar is.
liet slot van alles was, dat de ranglijst op 't eind van
het seizoen Velocitas in de onderste regionen zag, iets wat
hoop ik niet meer voor zal komen.
Een lichtpunt was de zoo langzamerhand beroemd en be
rucht geworden wedstrijd tegen N. A. C. om den Armen
zorgbeker, die door ons na uiterste krachtsinspanning ge-
