briceeren, die een pracht-effect gaven op en in de nabijheid
van liet tooneel.
Dat er gedanst werd, behoeft geen betoog. Niet alleen de
Bredascbe meisjes waren dien avond aanwezig, maar uit
alle oorden des lands waren de danslustige dames opge
komen om op de tonen van Jasz band en Strijkje tot laat
in den nacht rond te zweven. Want heusch, liet was laat,
toen de laatste extra's gedanst werden en eindelijk het uur
van eindigen aanbrak.
In den volgenden morgen was het al vroeg weer beginnen.
Om 10 uur stond het tweede elftal reeds aangetreden 0111
den strijd te beginnen tegen de H. B. S.-vereeniging Rood-
Wit. Alvorens deze aanving, ten aanschouwe van een voor
liet tweede talrijk publiek, bood de captain van R. W. aan
den dito van Velocitas II een groote krans aan, als vertol
king der gevoelens die bij R. W. ten opzichte van elocitas
bestonden. De wedstrijd zelf was uiterst fanatiek en met
92 bleef Blauw-Wit de baas van Rood-Wit. Voor den win
naar was door den oud-Secretaris De Bruine een medaille
beschikbaar gesteld. De gever reikte na afloop zelf de trophee
uit, welke natuurlijk als blijvende herinnering in de medaille-
kast opgeborgen werd als eersteling in het tweede 25-jarig
tijdvak. Mogen er spoedig meerdere volgen.
Tevens reikte de Gouverneur in de loods de prijzen van
de Atletiekwedstrijden uit.
Tegen 1 uur begon de loods een ander aanzien te krijgen.
Ettelijke kransen en bloemenmanden werden binnengedragen
van verschillende zusterverenigingen. Deze huldeblijken
werden op de receptie door verschillende sprekers aan liet
bestuur overhandigd onder de meest hartelijke toespraken.
In die toespraken werd door de sprekers, zonder onderscheid,
gewezen op de speciale positie, die Velocitas zoo langzamer
hand in gaat nemen in de voetbalwereld. „Het oude karakter
was zoo mooi bewaard gebleven," zeide de afgevaardigde van
79
