doeli onze „Koest van Limburg" deed haar intrede met een
eerste prijsje. Ook wilden we een poging wagen om den
„Telegraafbeker" een jaar in ons bootenhuis huisvesting
te verleenen. Maar dit mocht niet zoo zijn. Zoowel het feit,
dat „Laga" onze meerdere was, als het verkeerd nemen van de
Omval" door den stuurman, deed ons als 2e aankomen.
Maai' daarom niet getreurd. Ik geloof', dat ik uit naam van
alle race-roeiers spreek, als ik zeg, dat we tevreden waren
met liet resultaat en een paar gezellige dagen hebben door
gebracht in Amsterdam. En toch zijn we niet volmaakt
tévreden, onze leus is immers ook: „Immer hooger zij ons
streven".
Werkte het weer dit jaar niet erg mee, ook de fuif roeiers
zaten niet stil, want zoodra was het niet een Zomersche dag
of de geheele vloot ging uit en menigeen, die te laat
was om een boot van zijn klasse af te schrijven, kon onver-
richterzake teruggaan. Daarom nogmaals, jonge en a.s. roeiers,
geeft je eenige moeite in 't begin en maak van de gelegen
heid gebruik om je te laten „afroeien", dan behoef je niet
steeds in een 3e klasse boot of cano.
Ook dit jaar hebben we weer een gezellige clubtocht ge
houden, waarbij natuurlijk gezorgd was voor een groot deel
vrouwelijke bemanning. Hulde aan „Tjet en Sjoof" met
hun helpers, die weer zoo keurig voor muziek aan boord
en later aan wal zorgden, zelfs op en tusschen de heide
struikjes werd „igeshimmyd!"
Jammer, dat de tijd zoo snel gaat, want ook hier kwam
veel te spoedig het oogenblik om weer „huis toe" te
gaan, waarbij nog even het bekende Eniertje werd aangedaan.
Toch zal deze tocht bij ons in aangename herinnering blijven.
Spoedig brak nu de tijd van eigen oefening aan, een voor
bode van het examenspook. Vooral in dien tijd, bestaat er
geen betere wijze om je moe gewerkte hérsénén ééns op
te frisschen, dan dooi* even in een boot te stappen en je
84
