Ode aan de Analytische Meetkunde.
Een. Genist is van oorsprong een kei in dat vak,
Wat „après tout" geen wonder mag heef en.
Maar och, ik hield te veel van mijn gemak,
En heb dus het hoekske snel van mij gesmeten.
't Gevolg was, dat die wetenschap, zoo smadelijk vergeten,
Ook duchtig wraak nam op zoo'n onverschilligheid.
En spoedig 'waren mij twee tweeën aangemeten,
Als eereteekens voor een dergelijk heldenfeit.
Ik word een asymptoot, dat weet ik nu al wel,
Want vrouw Fortuna heeft mijn laatste kans vergooid.
Enfin, 't is toch een vak, 'waar 'k igëen belang in stel,
En leeren doe ik 't immers nooit!
M.
Breda, Juni '22.
149
