De dingen die voorbij gaan.
Van middag ruimde ik wat ouden rommel op en met vele
oude dingen kwamen ook vele herinneringen.
Er was ook een oud kettinkje, een horlogekettingkje van
vreemd maaksel, dat ik kreeg van iemand, die ééns mijn
vriend wastoen we nog maar jongens waren.
Ik wil het nu niet hebben over die vriendschap, noch
vertellen hoe onze wegen scheidden. Slechts wil- ik mij nog
even laten omgeven door die atmosfeer van vroeger, het nog
even beleven, als de herinnering aan een droom, lang ge
leden. Een kettinkje is een van die vele dingen, die een
jongen altijd bij zich heeft. De scheiding onbewust voelend,
vroeg ik het aan hem, toen ik het eens in handen had.
Als een klein aandenken
En heimelijk verwrong ik het, opdat het voor hem minder
waarde zou hebben,
Waarom?" vroeg hij met mond en oogen.
,,Och, zoo maar", antwoordde ik, vurig hopend, dat hij
het onbewust begrijpen zou.
En ik kreeg het
Vanmiddag was er van vroeger niets meer over dan het
kettinkjedat
En dan nog1 iets, ergens heel diep in mijn hart.
Ik heb het weggegooid, want als ik zonder dat niet
zou kunnen onthouden, zou het niet waard zijn, mij te
herinneren.
-A.
171