Jaarverslag van de Revolver-Schietvereeniging
„WILLEM TELL".
Op een schoonen dag in April maakte „Willem Teil zich
klaar voor een nieuwe oefeningsperiode; jammer genoeg
voor 't laatst, want thans ligt „Willempie" sedert enkele
maanden onder de koele zoden van IJselmuiden s zalige
jachtgronden begraven, hevig beweend door hare aanbidders
en aanbidsters, die haar hielpen begraven en boven haar
graf een salvo als afscheid losbrandden!
„Willempie", je was een pracht-vereeniging; je rijke
ledenaantal en je vrouwelijke „burgerwacht" getuigden van
een warme genegenheid.
Met recht mogen we zeggen dat je met eere gesneuveld
bent.
Andere jaren schoten je minnaars op blikjes, pannetjes en
al wat maar rinkelend uit elkander kon vliegen; dit laatste
seizoen hebben we je gespaard, en vonden we t waardiger
om je revolverschijven en revolverpoppen in groot tenue
als doelwitten te gebruiken en zooals je weet met succes!
Al moesten wij op den wedstrijd ons 't genoegen ontzeg
gen om je laatste uren met de muziek van Euterpe weg te
blazen, toch hadden wij zooveel andere dingen, die je
laatste oogenblikken „zoet" maakten; denk aan de taartjes,
Willempie, Nu ben je verdwenen, voor altijd, maar
we zullen je niet vergeten.
Op den wedstrijd werden 3 damesprijzen uitgeloofd; de
gelukkigen waren:
Mej. Koch, le prijs; Mej. Egthuizen, 2e prijs; en Mej.
van Os 3e prijs. Bravo!
Voor de leden van den Hoofdcursus waren acht prijzen
beschikbaar gesteld en een hoofdprijs door de officieren
en leeraren, welke Brugma ten deel viel; de andere geluk-
145
