rG
T h
ranja en nog wat. Een reuzenstrop. In alle haast 2
glazen fosco en 2 kogelfleschjes achter elkaar naar
binnen gegoten en de flesch met ranja gevuld. Om
kwart voor elf stapte ik weer in, om van den stroom
gebruik te maken. Op mijn doode gemak trekkende,
schoot de skiff anderhalf uur lang vooruit langs het
prachtig breede water en de schitterende oevers tot
Dordrecht.
Hier pauseerde ik bij de Dordtsche Roeivereeniging
van 12.15 tot 1.30. Ontmoette hier een Zweed en zijn
ega. Die komen samen in een stuurmanlooze twee
(hond als medereiziger) zóó maar vanuit Kjöbenhavn
geroeid! Sterk staaltje, inderdaad! Hun doel is
„Antwerpen"! Ik stond er paf van.
Vlug ontbeten en onderwijl voor Amerikaan door
gegaan in de stad, met mijn witte broek, schillerhemd
(te Willemsdorp weer aangetrokken) en panamadop.
Met 3 citroenen en een flesch kwast om half twee de
tocht voortgezet, na een fijne douche in 't bootenhuis
der D. R. V. te hebben genomen en mijn riemen nog
eens goed te hebben ingevet. Die waren nagenoeg uit
gedroogd in de gloeiende hitte. Den heelen dag heb ik
geen zuchtje wind gevoeld.
De rust heb ik zoo lang genomen, ook met het oog
op het getij. En jawel hoor; toen ik de Noord ingleed,
greep de stroom mij onmiddellijk mee: richting Rotter
dam. Slecht skiffwater! Enorme sleepen Rijnaken en
meer soortgelijke vaartuigen maakten mij het roeien
onaangenaam. Moest geweldig diep „recoveren".
Edhter, het was slechts een klein voorproefje van wat
nog komen moest. Want hoe dichter ik bij Rotterdam
186
