3s
ch
Bels legde zijn ooren op zijn nek, grijnslachte tegen
Marta, keek zijn beul recht in de oogen, stootte een
dof gebrul uit, en hapte onverwachts met zijn oker
gele tanden van des ruiters hoofd de kwartiermuts
af, die na een paar heftige kaakbewegingen zichtbaar
door den slokdarm peristaltisch naar beneden zakte.
En terwijl iedereen ademloos dit heldenstuk aan
schouwde, donderde Bels scheldwoorden in korte,
droge kreten door den stal, zoo ordinair, dat Marta
bloosde en mompelde: ,,Bels, Bels, dat zullen je ouders
je ook niet geleerd hebben". De ruiter verliet bloots
hoofd en lijkbleek den stal.
N. T.
192
