Macht.
ch
Ting ting ting.
Helder en luid trillen de slagen door de diepe stilte
van den laten nacht.
Verward ziet Dick om zich heen onrustig zwerven
zijn blikken door het vertrek en zoeken vragend de
pendule op den schoorsteenmantel drie uur?
Langzaam rijst hij overeind waarom was hij nog
niet in bed? Wat had hij al dien tijd gedaan?
Mat licht wierp een glansplek voor hem uit, om
kranste in ijle stralen teeder een brief. Zijn nerveuse
vingers hielden het doodsbericht omklemd en lang
zaam, langzaam frommelden zij het ineen.
Even hoorbaar klonk een lang bedwongen snik uit
de diepten van zijn ziel, als een vèrverwijderd droef
gehuil van een hond en het land van onmeedoogen-
loos begrijpen opende zijn poorten voor de herinnering.
„Maud, zeg me, het is niet waar, het kan niet waar
zijn ik kan je niet missen, Maud!"
Een beeld van gebiedend zwijgen doemde uit de
diepte der schaduwen achter het golvend licht, in
strakke lijnen voor hem op. Star wees de arm naar de
pendule, waarvan de laatste slag nog even natrilde
drie uur! Herinnering kwam en lichtte den sluier
van het verleden omhoog.
Angstzweet parelde in dikke droppels op het hooge
voorhoofd en lamplicht overgoot het met een fluwee-
len glans. Bitterheid schoot giftige pijlen in het ge-
195
