a-i
rE
„Exempelen ende verhalen van onsichtbaarkeith,"
door Anna Bijns.
De professor toonde zich zeer ingenomen met dit
besluit, en beaamde tevens dat hierdoor ook veel
moeite gespaard zou blijven, geen schriftelijk ver
zoekje noodig was, wat ook weer meebracht, dat eerst
op 't magazijn een velletje modelpapier gehaald moest
worden; verder dat er geen toestemming van den Lui
tenant van Piket noodig was, want de consignes en
inwendige dienst waren den cadetten nog kort geleden
in hun vrijen tijd voorgelezen, waarover deze zich zeer
hadden verheugd.
En zoo gingen de beide mannen op weg, voor de
menschheid leek het of Puntzaagsel alleen liep en in
zichzelf praatte.
Bij het binnenkomen keek de Vorst vol droeve ver
ontwaardiging naar het uitgehakte poortje, beet echter
op zijn lippen en zweeg. En P. redeneerde en sprak
in poëtische taal over de vele verfraaiingen, die er
ontstaan waren in den loop der jaren. Maar plotseling
werd hij lijkbleek en vroeg met een gebroken stem,
of Zijne Hoogheid nu wel werkelijk onzichtbaar was,
want ziet U, niet om het een of ander, maar ik zou U
anders aanraden Uw sporen af te doen en Uw eene
handschoen ook aan te trekken.
De Prins stelde hem lachend gerust en vroeg op een
ietwat ongeloovigen toon naar de z.g. verfraaiingen.
Waarop P. met eerbiedig gelaat en groote extatische
oogen, tevens met ontblooten schedel, fluisterde van
de leeraarswachtkamer, de receptiezaal, de zalen 20
en 21 en de nieuwe aschbakjes in de cantine. Waarop
205
