wees en er den Prins een aanbood, slaakte deze een
gil en liet het instrument met schrik vallen, vluchtte
weg en keek voortaan vol achterdocht naar de handen
der cadetten en leerlingen, die hem passeerden.
Plotseling weerklonk de bel van tien voor elf en de
Prins volgde vol belangstelling de rennende scholieren
die de trappen bestormden, en hij wilde hen dadelijk
volgen.
In de cantine aangekomen zag hij de drukke negotie
bij het buffet, en velen met koek en gebak in de handen;
met een meelijdend gezicht vroeg hij den
professor, of deze knapen zoo weinig voed
sel kregen en altijd honger hadden;
maar P. verklaarde vol overtuiging,
dat niet alleen de menage voldoen
de was, maar bovendien een
groote afwisseling in kool
soorten en nagerechten te
constateeren viel. De
Prins stond er op,
dat P. een lolly
voor hem kocht,
waarop hij
merkte, dat
ir/T1 vele ca-
k detten
JTÖ
208
