ouderwetsche huizen, waarvan het origineel gebouwd was
in de Far-West. Zij opende hem zelf de deur. Daar stak
niets vreemds in in een land, waar dienstboden, negers en
drank de drie groote problemen des levens vormen. Zij
legde hem uit, dat het dienstmeisje uit was naar haar zieke
moeder, dat zij zelf het souper had klaargemaakt en dat
zij hoopte, dat het eetbaar was. Waarom? Natuurlijk was
het dat.
Na een paar minuten bleek het, dat haar man, zooals
zoo vele mannen, voor dringende zaken naar New-York ge
roepen was. Daar stak ook niets vreemds in. Het souper,
een koud souper, was buitengewoon goed, maar Reg vond
de conversatie op sommige oogenblikken zeer moeilijk;
waarom wist hij niet. Na het souper wachtte hun buiten
op de veranda een lange luie-stoel. Zij keken uit op de
donkere rivier en het was een prachtige sterrenavond. Zij
koos een heel langen stoel, lang genoeg voor twee per
sonen, lang genoeg voor het tentoonstellen van een paar
snoezige voetjes en een paar bewonderingswaardige enkels.
Reg nam een kleinen stoel, tamelijk ver weg.
,,Ik voel me, alsof ik buiten ben," begon ze. ,,Het is heer
lijk, hier te zijn, ver boven het rumoer der stad, de oude
rivier beneden je te zien, de sterren boven je en niemand
in de buurt om je lastig te vallen. Ik voel me als een prinses,
veilig opgesloten in een kasteel.
,,Ja," zei Reg, ,,het geeft je al de rust, die je noodig hebt
voor het doorwerken van een boek over psycho-analyse."
Zij keek hem aan, doch hij deed, of hij het niet be
merkte. ,,Het is een heel onderhoudend boek, doch ik voel
me vanavond niet in stemming om het te lezen. Kijk eens
naar die donkere olmen daar beneden, dat is het eind van
ons goed, ziet het er daar niet verrukkelijk uit? Je ziet
199