ouderwetsche huizen, waarvan het origineel gebouwd was in de Far-West. Zij opende hem zelf de deur. Daar stak niets vreemds in in een land, waar dienstboden, negers en drank de drie groote problemen des levens vormen. Zij legde hem uit, dat het dienstmeisje uit was naar haar zieke moeder, dat zij zelf het souper had klaargemaakt en dat zij hoopte, dat het eetbaar was. Waarom? Natuurlijk was het dat. Na een paar minuten bleek het, dat haar man, zooals zoo vele mannen, voor dringende zaken naar New-York ge roepen was. Daar stak ook niets vreemds in. Het souper, een koud souper, was buitengewoon goed, maar Reg vond de conversatie op sommige oogenblikken zeer moeilijk; waarom wist hij niet. Na het souper wachtte hun buiten op de veranda een lange luie-stoel. Zij keken uit op de donkere rivier en het was een prachtige sterrenavond. Zij koos een heel langen stoel, lang genoeg voor twee per sonen, lang genoeg voor het tentoonstellen van een paar snoezige voetjes en een paar bewonderingswaardige enkels. Reg nam een kleinen stoel, tamelijk ver weg. ,,Ik voel me, alsof ik buiten ben," begon ze. ,,Het is heer lijk, hier te zijn, ver boven het rumoer der stad, de oude rivier beneden je te zien, de sterren boven je en niemand in de buurt om je lastig te vallen. Ik voel me als een prinses, veilig opgesloten in een kasteel. ,,Ja," zei Reg, ,,het geeft je al de rust, die je noodig hebt voor het doorwerken van een boek over psycho-analyse." Zij keek hem aan, doch hij deed, of hij het niet be merkte. ,,Het is een heel onderhoudend boek, doch ik voel me vanavond niet in stemming om het te lezen. Kijk eens naar die donkere olmen daar beneden, dat is het eind van ons goed, ziet het er daar niet verrukkelijk uit? Je ziet 199

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1928 | | pagina 207