stelling in onze handen bleef, juist toen onze re
serves.
't Fatum had niet gelogen, de letters werden wazig voor
mijnoogenTeddy doodTeddyTeddybeer
Berengrafnu begreep ik pas goed, wat hij bedoeld had.
Dan drong tot mij door, dat ik nu zijn laatsten wensch
moest volbrengen'en starend op de koude letters zag ik ze
verspringen, ze vormden zich weer tot figuren en in eens
zag ik z'n trouwe oogen voor me, die me droevig smeekend
aankeken; dan in eens waren 't weer de koude letters, die
mij zijn dood meldden.
Langzaam ging ik naar mijn bureau en nam zijn ring en
het pakje brieven, waarop in heel kleine lettertjes stond:
„Aan 't Kindje „Engeltje".
't Viel me zwaar om ze in te pakken en te verzenden,
wetende, dat zij, aan wie het gericht was, dan zou weten,
dat Teddy gesneuveld was. Maar telkens, als ik even
aarzelde, zag ik weer zijn trouwe oogen voor me, die me aan
m'n belofte, hem gedaan, herinnerden.
Mammie, was hij erg lief de Pa van Teddy-toldaat?
Spelend met een beertje met 'n uniformpje aan, keken
twee bruine kinderoogjes naar de oogen van nog 'n kindje
op. 'n Kindje, dat echter met „Mammie" door het eerste
werd aangesproken.
Ja, Pop, hij was heel.
Mevrouw, de post heeft dit net voor u gebracht.
Onrustig, nerveus, opende Mammie het pakketje.
Mammie, komt de echte Teddy-toldaat nu?....;
maar 't kindje vroeg niet verder, iets in haar Mammie's
doen deed haar begrijpen, dat de echte Teddy-toldaat nooit
meer zou komen en 't kleine Kindje huilde, huilde stil tegen
Teddy-toldaat je aan.
TEDDY.
011
