gepensionneerden zich pleegt op te stellen, wel niet
kwalijk nemen, indien hij even met de oogen knippert
nu hij zoo opeens voor een korte pooze op den voorgrond
en in den vollen glans van het voetlicht wordt geplaatst.
Ja, inderdaad, in den vollen, haast verblindenden glans!
Gelukkig bracht de aard van het zooeven mij aangeboden
geschenk mede, dat ik van het ontstaan niet geheel en
al onkundig gebleven wasIk heb er mij dus op kunnen
voorbereiden, te eeniger ure in het openbaar tegenover
mijn eigen beeld te worden gesteld. JDat heeft voor mij
dit groote voordeel gebracht, dat ik mij tijdig heb kunnen
pantseren tegen een mogelijken aanval van kleinmen-
schelijke ijdelheid, die ik anders allicht niet had kunnen
weerstaan. Want ik weet niet of velen Uwer die
ervaring reeds bezitten 't is geen kleinigheid om daar
zoo publiekelijk te kijken naar je eigen beeld, en dat
nog wel in het strakke brons; immers juist die bronzen
strakheid zou iemand er gauw toe verleiden, zichzelf te
overschatten in beteekenis of in betoonde wilskracht of
energie
Neen, geachte toehoorders, ijdel zal dit gebeuren, hoe
schoon ook, mij niet maken
Wèl wil ik openhartig bekennen, dat er heel bijzon
dere snaren in mij hebben getrild bij het ontvangen van
de hulde mij gebracht in den vorm van dit kostbare
geschenk en in de woorden van U, Mijnheer de Burge
meester.
Verre echter boven eenigen zweem van ijdelheid of
eenig spoor van trots of hoogmoed, verre daarboven
steeg mijn gevoel van dankbaarheid, van oprechte, har
telijke, innige dankbaarheid voor de eer, mij en de
mijnen bewezen, maar bovenal voor de gevoelens van
genegenheid en sympathie waarvan èn het geschenk
88
