blazende mochten begeleiden, terwijl de rest der kam
peerders zich vermaakten met zoden steken; en daarna
werd een debat geopend over het doel van deze werk
zaamheid, zonder nochtans tot een resultaat te komen.
De oplossing van 't vraagstuk scheen te moeten blijken
uit de orders van dien avond. Tal van verbaasde jon
kers verdrongen zich om het publicatiebord en de taai
genieën spanden zich in om de beteekenis van 't woord
„delogeeren" te achterhalen. Ik vernam, dat dit woord
voorkomt in 't dialect der Bureaucratiërs en het schijnt
zooveel te beteekenen als „verhuizen". Inderdaad moes
ten we den volgenden dag van tenten verwisselen en
de zoden waren noodig om als Perzische tapijten te
fungeeren.
Behalve een wisseling van tenten maakten we ook
een wisseling van officieren mee. De oefeningen kregen
aanstonds een Fransch tintje: ze waren niet „pour le
jeu" we tirailleerden „ventre a terre" (letterlijk over
het terein; stormden „au moment suprème" met „élan"
op elkaar in en waren daarna weer geheel „sans ran
cune".
De andere officier wasneen, ik heb me nu
eenmaal voorgenomen in dit verhaal geen namen te
noemen. Maar toen we na een stevigen marsch op de
beroemde „tjot" waren aangekomen en een dikke cadet
naar zijn veldflesch greep.„En nu niet daad'lijk aan
die veldflesschen liggen te lurken, hm
Merkwaardig was nog een schietoefening op terrein
A: schieten op ballonnetjes. Het werd een fanatieke
wedstrijd tusschen geweer- en karabijndragenden; zelfs
de officieren geraakten in vuur; kozen partij, en kregen
bijna ruzie.
Eenige dagen later vertrok het jongste jaar en daarna
168
