VELOCITAS.
Eens schitterd' een ster boven Henricus' veste,
De ster van Velocitas, hoog boven aan,
Toen verwon het blauw-wit een voetballend Neerland,
Dat hebben er elf cadetten gedaan.
Eens schitterd' een ster aan Velocitas' hemel,
Die langzaam, heel langzaam benedenwaarts zonk,
Die langzaam verminderd' in pracht en in luister,
Verbleekte, en allengs in 't duister verblonk.
Voorbij was de tijd van de vroegere glorie,
Tot het verleden behoorde Velocitas' faam.
Niet meer werd gerept van het spel der cadetten,
Voorbij nu de roem van Velocitas' naam.
Totdat thans de tijd plots terug is gekomen,
Dat de blauw-witte hemden weer verschijnen in 't veld;
Aan elf cadetten is 't gegeven te strijden,
Opdat Velocitas' naam weer met eer word' vermeld.
En ziet, weer kan Velocitas' sterre verrijzen,
Weer stralen hoog boven Bredasch oud kasteel,
Weer klimmen haar weg naar een vroegere hoogte,
In blauw en jwit lichtend cadetten juweel.
FRED.
173
