Het nummer verliep vlekkeloos, behoudens het onvoorziene
ongelukje, dat Djempol, die zijn wit behandschoende duimen
onwennig in de saus liet schuilgaan, bij het changement
een klein straaltje op Riekie liet druipen, Maar dat
gebeurde gelukkig aan den achterkant van haar toiletje
en dat heeft zij pas later gemerkt.
Na de eend nog steeds geen „Vol au Vent".
„Dan kunnen we net zoo goed aan de vla beginnen",
vond John, hetgeen geschiedde.
En toen kwam de „Vol au Vent" en omdat het
nu toch een ongeregeld huishouden was geworden, hebben
ze die als een soort gebak maar bij de koffie opgegeten.
Waarop 't avondje in steeds toenemende vroolijkheid verliep.
Niels is om kwart over drie wakker geworden met een
gevoel of hij doodging. Ergens binnen in hem was een
revolutie uitgebroken en hij voelde hoe alleen een uiterst
snel ingrijpen
Nooit heeft hij zoo vlot de bijgebouwen bereikt. En dat
alleen om daar een jammerenden John voor een strikt ge
sloten en afgeknipte deur te zien heen en weer rennen.
„Paul", gilde hij, „maak plaats". Aan gene zijde van de
deur klonk dof geweeklaag.
„Die beroerling" steunde John en ging in den rechtschen
galop over.
„Hij is daar nu al tien minuten en wil er niet vandaan".
„Ik kan niet", donderde het van binnen. Toen zag Niels
nog juist hoe het twee deuren verder bij de bedienden, die
blijkb'aar na geproefd hadden, ook feest werd.
„Vischvergiftiging" klaagde John, die naar genees
middelen zocht, maar geen tijd had om iets te vinden.
„Sterke koffie is een tegengif, herinnerde Paul zich van
achter de deur,
177
