Om vijf uur zijn ze in een onrustigen sluimer geraakt.
Om acht uur belde een benauwde damesstem op „of er
bij jullie ook zieken zijn
„Ja", steunde de huishoudelijke.
„Goddank" fluisterde de stem, „dan weten we tenminste
dat het van de cocktail is we dachten al aan cholera
of zooiets."
„En toch valt zoo'n soupeetje niet mee", bevond John
aan het eind van de maand. „Drie mokka kopjes gebroken,
vier brandgaten in het tafellaken en twee zilveren lepels
verdwenen. Yraag niet wat dat kosten zal".
„O, Geld spielt keine Rolle", herinnerde Paul zich uit
zijn Academiejaren.
„Ik zeg maar zooging Paul verder.
„Zeg jij maar liever niets", snauwde John, als jij behoorlijk
voor de vol au vent gezorgd had en Niels de cocktail
beter gemengd had, was er niets gebeurd."
Dientengevolge hebben ze hun volgende verplichting in
„Hotel der Nederlanden" afgewerkt.
TONNY.
178
